Rolmodel Cheyenne Haatrecht strijdt voor vrouwen in kwetsbare posities: “Ondanks dat we anders zijn, zijn we allemaal hetzelfde”

De Amsterdamse Cheyenne is model, DJ en bovenal politiecommissaris van Amsterdam Oost. Een bijzonder gevarieerd rijtje, dat deze 31-jarige dame past als een jas - of beter: als een kleurrijke jurk die ze graag in haar vrije tijd draagt. Cheyenne zet zich in voor verbinding in het algemeen en vrouwen in kwetsbare posities in het bijzonder. Wij zijn benieuwd naar haar passie en drijfveren!

“Ik ben wie ik ben,” vertelde ze onlangs aan journaliste Malou Holshuijsen van het Parool, die een mooi portret maakte van de activistische Cheyenne. Dat ze is wie ze is inspireert collega’s en ook honderden volgers op Instagram. “Ik deel podcasts, artikelen, en posts over emancipatie om zowel vrouwen als mannen bewust te maken van het feit dat we er nog niet zijn.”

 

 

Kroontje op papadag

We zijn volgens Cheyenne in Nederland goed op weg als het om emancipatie gaat, maar er zijn nog behoorlijk wat stappen te zetten. “Zolang we papadag als iets bijzonders blijven zien, we er automatisch vanuit gaan dat de vrouw minder gaat werken als ze kinderen krijgt en vrouwen behoorlijk streng zijn tegen elkaar, verdient dit onderwerp aandacht.”

Geen Gouden Kalf voor Beste Actrice

Ze ziet gelukkig steeds meer ruimte voor anders uitziende vrouwen op en door platformen als New female leadership, Meet your future en Zet je in! Tegelijkertijd worden er beslissingen genomen waar Cheyenne zo haar vraagtekens bij zet. “Ik las dat het Nederlands Film Festival bij de uitreiking van de Gouden Kalveren geen onderscheid meer maakt tussen beste acteurs en actrices en zich daarmee gender inclusief noemt. Als je kijkt naar het veel kleinere aandeel van vrouwen in de filmwereld kun je je afvragen hoe eerlijk zo’n beslissing is en zolang er geen rollen worden geschreven worden voor non-binaire acteurs, is volgens mij niemand hier echt mee geholpen. Alleen vrouwen worden nu benadeeld en het zegt nu weinig over de kwaliteit maar vooral over de betere uitgangspositie.”

Privileges bepalen je toekomst

Dat geldt volgens de politiecommissaris ook voor banen. “Kwaliteit is soms zo’n zinloze discussie. Je positie of je kansen in het leven worden nog altijd grotendeels bepaald door waar je bed staat, wie je ouders zijn en hoeveel geld je hebt. Mensen die iets tegen hebben op een vrouwen- of diversiteitsquotum zijn zich onvoldoende bewust van de privileges die ze hebben,” meent Cheyenne.

Zorg voor veiligheid

“Gelukkig is er steeds meer behoefte aan balans binnen bedrijven. Vrouwen kunnen een bepaalde zachtheid in een onderneming brengen die goed is voor het personeel en daarnaast brengen zij net als mensen met een andere achtergrond - op wat voor manier dan ook- een nieuw perspectief wat ten goede komt  in de samenwerking met klanten of andere stakeholders. Ik vind het dus bijvoorbeeld een goede zet dat recruiters steeds vaker de opdracht krijgen om eerst vrouwen naar voren te schuiven voor bepaalde topposities. Wat echter nog veel belangrijker is - en soms wordt vergeten - is dat er binnen het bedrijf wel open over gecommuniceerd moet worden en volop ingezet moet worden op het waarborgen van de veiligheid van deze persoon. Anders is diegene zo weg of heeft ze zich binnen no time aangepast aan de status quo; weg nieuwe perspectief. Er zal ongetwijfeld sprake zijn van een schurende overgangsfase, laten we die dan vooral niet bagatelliseren en in gesprek gaan met een ieder die hier iets bij voelt.”

 

“In het begin dacht ik nog weleens dat ik one of the guys moest zijn,

maar daar ben ik op teruggekomen.”

 

Vrouwelijkheid bij de Politie

Over zachtheid gesproken, die voert Cheyenne ook door op haar werk. “Ik werk inmiddels 12 jaar bij de Politie Amsterdam. In het begin dacht ik nog weleens dat ik one of the guys moest zijn, maar daar ben ik op teruggekomen. Ok, ik ben geboren en getogen Amsterdamse en niet op mijn mondje gevallen, dus met die dosis assertiviteit sta ik wel stevig in mijn schoenen. Maar verder draag ik juist trots mijn vrouwelijkheid, geef ik graag toe iets niet te weten en help ik mannelijke collega’s minder hard te zijn voor zichzelf en om hulp te vragen.”

Mannen-emancipatie

Als ze iets heeft geleerd het afgelopen decennium, dan is het dat mensen die emotioneel knakken, niet hebben geleerd om te praten. “In dat opzicht laten we de mannen-emancipatie nu nog teveel liggen. Van mannen is er ook een bepaald beeld; namelijk dat ze altijd vooraan moeten staan, hard moeten zijn en niet mogen huilen. Het wordt tijd dat ook dat beeld diverser wordt.”

Meer oog voor Moslima’s

Op de vraag welke groep er in de Nederlandse samenleving extra ondersteuning kan gebruiken heeft Cheyenne direct antwoord. “Moslima’s! in Nederland ziet Cheyenne de haat toenemen. “Vrouwen die er ‘anders’ uitzien hebben het zwaar te verduren. Er zit één moslima met hidjab in de Tweede Kamer en als je weet wat zij voor bagger over zich heen krijgt… Om die reden lenen ook steeds minder vrouwen met kleur zich voor TV-programma’s. Ze worden gewoon weggetreiterd.”

Het dragen van een hidjab - een hoofddoek - blijft ook reden voor discussie. “Op 15 juli is er zelfs een wet voorgedragen bij het Europese Hof die werkgevers in staat stelt hun werknemers te verbieden om godsdienstige uitingen te dragen. In Frankrijk mogen moeders al niet meer met een hidjab het schoolplein op en kinderen met hoofddoek niet mee op schoolreisje. Dat staat toch haaks op de inclusiviteit die in Europa steeds meer gepropageerd wordt?

 

“Ondanks dat we anders zijn, zijn we allemaal hetzelfde.”

 

Neutraliteit of diversiteit?

“We slaan een beetje door in neutraliteit als je het mij vraagt. Wanneer je godsdienstige uitingen gaat verbieden, dan zeg je eigenlijk dat iemand niet zijn complete zelf mag zijn, omdat anderen daar misschien wel aanstoot aan nemen. Terwijl gelijkheid volgens mij betekent dat je geen aanstoot neemt aan wat anderen doen. Ondanks dat we anders zijn, zijn we allemaal hetzelfde. Nu moet je het wegstoppen en leren we juist om geen interesse te hebben of nader tot elkaar te komen.”

Cheyennes rolmodel

Vanuit Nieuw-Zeeland hoort Cheyenne positievere geluiden. Hun premier Jacinda Ardern toont volgens haar veelbetekenend leiderschap. “Dat zou ik graag ook bij mannelijke leiders willen zien,” benadrukt ze. “Na de schietpartij in Christchurch gaf zij aandacht aan verbinding in plaats van haat, droeg een hidjab uit respect, en riep juist op tot steun aan de Islamitische gemeenschap. Ze betrok op zeer respectvolle wijze de mensen waar het om ging erbij, net als bij haar excuus aan de Stille-Oceaan gemeenschap voor de Dawn Raids in de jaren 70, toen deze gemeenschap grof werd behandeld en onterecht werd gedeporteerd. Zij doet dit zodat ze juist samen met gemeenschappen verder kunnen groeien vanuit liefde en respect. Daar kom je mijn inziens verder mee dan door te polariseren.”

De strijd gaat voort

Cheyenne werd onlangs door Vrouwen van Nu verkozen tot Verschilmaker 2021 en zet zich de komende tijd op diverse manieren in om vrouwen te ondersteunen. “Als ambassadeur van de Joke Smitprijs ga ik vrouwenemancipatie nog meer op de kaart zetten. Ook via de Women’s Right Challenge ga je van mij horen. En af en toe doe ik een closet sale waarvan een deel van de opbrengst naar Zet je in! gaat. Deze organisatie staat voor inclusief onderwijs. Een belangrijke stap richting de toekomst waarin gelijkwaardigheid de norm is!”

Foto’s: Martin Dijkstra