Over de Joke Smitprijs

Iedereen die zich inzet om de positie van vrouwen in de samenleving vooruit te helpen, verdient daarvoor een beloning. Op de eerste plaats in de vorm van aandacht en erkenning. Daarom reikt het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW) iedere twee jaar de Joke Smit Oeuvreprijs en de Aanmoedigingsprijs uit.

Hiermee onderstreept de regering de betekenis van emancipatie als onderdeel van het algemene regeringsbeleid en het belang dat zij hecht aan de bevordering van emancipatie in de Nederlandse samenleving. 

De prijs is vernoemd naar de feministe Joke Smit (1933-1981), die een vooraanstaande rol heeft vervuld in de vrouwenemancipatiebeweging in Nederland.

In 2025 zullen de twee awards van respectievelijk 10.000 en 1.000 euro op 3 november worden uitgereikt door de staatsecretaris van OCW.

Over Joke Smit

Joke Smit werd in Utrecht geboren op 27 augustus 1933 als Johanna Elisabeth Smit. Ze studeerde Franse taal- en letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam en werd taalkundige, journalist, politicus en feminist. 

Haar artikel ‘Het onbehagen bij de vrouw’, dat in 1967 in De Gids werd gepubliceerd, geldt als begin van de tweede feministische golf in Nederland. In haar biografie is te lezen dat “een hele generatie vrouwen zich door haar geïnspireerd voelde om hun leven anders in te richten dan van hen werd verwacht”.

Winnaars uit het verleden

De Joke Smitprijs wordt sinds 1986 uitgereikt door het Ministerie van OCW. Dit zijn de winnaars van voorgaande edities:

  • 2021: Agnes Samuel. De aanmoedigingsprijs ging naar gemeenteraadslid Sun Yoon van Dijk.
  • 2019: Mariëtte Hamer. De aanmoedigingsprijs ging naar straatvoetbalster Rocky Hehakaija.

  • 2017: Gloria Wekker. De aanmoedigingsprijs werd dit jaar toegekend aan de Oranjeleeuwinnen.

  • 2015: Vreneli Stadelmaier

  • 2013: Kirsten van den Hul

  • 2011: Alle instellingen voor Vrouwenopvang in Nederland

  • 2009: Jolanda Holwerda

  • 2007: JAMES

  • 2004: Stichting Cleo Patria

  • 2002: Saïda el Hantali, oprichtster van stichting het Spiegelbeeld en aan Sylvie Raap, oprichtster van stichting Steady

  • 2000: Internationaal Informatiecentrum en Archief voor de Vrouwenbeweging (IIAV)

  • 1998: Feministisch maandblad Opzij

  • 1996: Mama Cash

  • 1994: Nederlandse Vereniging voor Vrouwenbelangen, Vrouwenarbeid en Gelijk Staatsburgerschap

  • 1992: Leontine Bijleveld

  • 1990: Wijze Oudere Vrouwen Vlechtwerk

  • 1988: Clara Wichmann Instituut

  • 1986: Stichtingen Tegen Haar Wil in Groningen en Amsterdam en de Stichting Seksueel Geweld in Utrecht.