Ondernemer Charly van der Straten: “Ik wil bedrijven uitdagen om het werk anders in te richten voor moeders”

Next Woman To Watch Charly van der Straten (33) richtte bijna zes jaar geleden Charly Cares op. Het oppasplatform groeide in die korte en rumoerige tijd uit tot Challenger50-bedrijf, met zo’n 95.000 gebruikers en dekking in 57 steden. Begin dit jaar werd ze zelf moeder, wat een nieuwe kijk gaf op haar eigen dienst én het Nederlandse zwanger- en ouderschapsverlof-beleid: “Ik vind het onmenselijk dat vrouwen tot hun laatste maand moeten doorwerken.”

Op haar 18de begon Charly met ondernemen en op 27-jarige leeftijd initieerde ze Charly Cares samen met haar toenmalige vriend Xander Koenen, met wie ze nog steeds samen aan het roer staat. Op het platform vinden oppassers eenvoudig een bijbaantje en ouders  een betrouwbare oppas (‘Angel’) van hoge kwaliteit. Wat startte als een studieopdracht, groeide uit tot een Scale-up To Watch op de lijst van Sifted, een magazine van de Financial Times.

Zelf moeder

Begin 2021 beviel Charly van dochter Olivia. “Een verrijking van mijn leven,” benadrukt ze direct. “En ook een flinke impact op mijn tijd,” lacht ze. “Het is onmogelijk om alles te blijven doen zoals je deed of om overal evenveel aandacht aan te besteden. Er zijn periodes dat ik heel druk ben met Charly Cares en dan is het heel rustig op sociaal vlak. Dat had ik al geaccepteerd toen ik überhaupt ging ondernemen, maar met een kindje erbij is die keuze nog noodzakelijker.Gelukkig kan ik goed nee zeggen en loslaten.”

Strompelend door de gang

Waar sommige ontwikkelingen - zoals thuiswerken - ineens versneld ingevoerd kunnen worden, duren andere veranderingen soms wel eeuwen. “Het invoeren van een papadag, bijvoorbeeld.” Charly’s man Ruben kon naast de vijf dagen betaald verlof gebruik maken van de nieuwe aanvullend geboorteverlof-regeling, waardoor hij maximaal 5 weken extra thuis kon zijn. “En zelfs daarvan kun je je afvragen of het lang genoeg is,” oppert Charly. “Er wordt in Nederland nog niet goed genoeg nagedacht over de impact van een zwangerschap op de werkvloer. Sommige vrouwen zijn weken - of zelfs maanden - lang kotsmisselijk. Daarnaast vind ik fulltime doorwerken tot een maand voor bevalling onmenselijk en zou ik willen pleiten voor het afbouwen van de werkweek richting het einde van een zwangerschap. Als werkgever zie ik daar ook de voordelen van. Minder uren inzetbaar, maar wel effectief aan het werk, in plaats van een werknemer die de laatste drie maanden ‘uitzit’.”

Opstartperiode

Ook na de geboorte moeten vrouwen meer ruimte krijgen om hun nieuwe lichaam en leven te combineren met een drukke werkweek, vindt Charly. “Voor mezelf heb ik een opstartperiode ingelast. Na zes weken ben ik rustig opgestart, na drie maanden ging ik drie dagen in de week werken en nu werk ik op papier vier dagen in de week.”

Haalbare topposities

Tijd voor integratie op de werkvloer is super belangrijk, vindt Charly, net als het bijstellen van verwachtingen - zeker in het geval van topposities. “Als ik van vriendinnen om mij heen hoor wat er van hen verwacht wordt in die 40 uur, dan begrijp ik wel dat veel vrouwen die positie opgeven. Ik zou corporates willen uitdagen om het anders in te richten voor moeders, zodat het wél te doen is.”

Open bedrijfscultuur

De verandering die nodig is, begint volgens Charly bij bewustwording. “Ik ben opgegroeid in een omgeving waarin het - voor mij en mijn leeftijdsgenoten - geen issue is of iemand man of vrouw is. Dat zit dan ook als vanzelf in de bedrijfscultuur van Charly Cares verweven. Bij corporates die nog volgens traditionele waarden opereren, staat waarschijnlijk een oudere generatie aan het roer. Wij investeren in ieder geval in het creëren van een open cultuur, waarin het gesprek met elkaar mogelijk is en er ruimte is voor verschillende visies en gedachtegangen. Veel contact en elkaar écht zien is daarvoor noodzakelijk.”

Niet allebei topsport

Ondernemen, zeker in coronatijd, brengt veel uitdagingen en ook een aantal voordelen met zich mee. “Als ondernemer kan ik veel makkelijker handelen naar wat goed werkt voor mij dan een werknemer dat kan. Ik bepaal bijvoorbeeld zelf wanneer ik werk. Mijn man heeft ook een drukke baan en ik zeg weleens dat we niet allebei de Champions League kunnen spelen. Dus soms ligt de bal bij hem, soms bij mij. Gelukkig heb ik drie goede Angels om ons heen verzameld die ons gezin daarin ondersteunen.”

Een andere bril

Zelf ouder zijn biedt een vernieuwde kijk op haar business, bevestigt Charly. “We hebben de wensen van zowel oppassers als ouders scherp in beeld, maar ik denk toch dat ik voor mijn moederschap meer vanuit de rol van oppasser keek - die rol kende ik immers. We zorgden dat voor hen alles zo goed mogelijk geregeld was. Nu begrijp ik beter wat de overwegingen zijn van ouders om wel of geen oppas in te schakelen en wat je als ouder nodig hebt. Met die input kan ik de diensten voor die doelgroep optimaliseren.”

Schuldgevoel

Het schuldgevoel om hulp te vragen bij de zorg voor hun kind, bijvoorbeeld in de vorm van een oppas, is bij sommige vrouwen erg groot, weet Charly. “Het valt me op dat veel vrouwen het moeilijk vinden om scherpe keuzes te maken. Dat doen wij onszelf als vrouwen aan, volgens mij. We nemen van nature de rol op ons van drijvende kracht in het gezin. Van planning tot uitvoer en dan hebben we ook nog de neiging om alle ballen in de lucht te houden. We zijn kritisch, willen alles goed doen, topprestaties leveren op het werk, een goede moeder zijn, er leuk uitzien én een top partner zijn. Dat kan gewoon niet. Leren nee zeggen is een uitkomst, net als bewuste keuzes maken. Er is niks mis met een traditioneel rolpatroon, als je er maar samen voor kiest.”